ADIL EF. KARIĆ

Adil ef. Karić je preselio na Ahiret 12. novembra 1986. o se­damdesetoj godini svoga živo­ta. Punih dvadeset i četiri godi­ne radio je kao aktivni imam, hatib i mualiim u svom rodnom kraju u džematu Batovo, Odbor IZ-e Rogatica. Nakon što je 1973. godine penzionisan, na­stavio je i dalje na molbu džemata Batovo Starješinstvu IZ-e u Sarajevu, da radi kao imam, hatib i mualiim u svom rodnom kraju. Radeći tridesetak godina kao imam vjersku obuku je obavljao u petnaestak sela i zaseoka. U mnoga sela putovao je i po dva sata pješice da bi održao vjersku pouku, obavio šerijatsko vjenčanje, klanjao jaciju i pružio druge vjerske uslu­ge koje su se pred njega po­stavljale prevashodno kao vjer­ske i ljudske obaveze. A sve je to radio uz minimalne materijal­ne naknade. Prema svojim džematlijama odnosio se kao dobar i u svakom pogledu koristan i spreman da pomogne komšije.Džematlije su ga voljeli i cijenili kao svog dugogodišnjeg ima­ma, starijeg ili mlađeg brata, dobrog i pouzdanog komšiju i uzornog člana šire društvene zajednice. U svom životu pored vjerskih obaveza bio je prvi ili među prvima i u svim drugim općekorisnim akcijama i poslo­vima. Ne samo njegove džematlije nego i mnogi ljudi koji su ga po­znavali sa šireg rogatičkog pod­ručja pamtiće Adila ef. Karića po dobru. Njegova dženaza je to potvrdila i nagovjestila.Adil ef. Karić bio je od onih ljudi čije se životno dobro i neda mjeriti ovosvjetski. Zato, mo­limo AIlaha, dž. š. da ga za hizmet koji je činio Bogu, vjeri i lju­dima nagradi džennetskim baščama, a njegovoj porodici i pri­jateljima, džematlijama, kolega­ma i svim poznavaocima podari sabri-džemil i plodotvorno sjećanje na njegov plemeniti lik.

Inna liliahi ve inna ilejhi radžiun. 

DŽ:H: