NAJSTARIJI AUTOHTONI BOŠNJAČKI RODOVI NA GLASINCU

OD HAJDUKA DO ČETNIKA
IBRAHIM PAŠIĆ

Savjetovanje Vrhovnog štaba Jugoslavije u Rogatici 25.12.1941. godine

Zgrada bivšeg Narodnog odbora opštine u Roga­tici  u kojoj je u vremenu od 24 do 29 decembra 1941 godine boravio Vrhovni štab i drug Tito. Ovdje je 25.12.1941. godine održano savjetovanje Vrhovnog štaba Jugoslavije sa rukovodstvom NOP-a u Bosni i Hercegovini o daljem radu na stvaranju i jačanju partizanskih odreda i narodnooslobodilačkih odbora. Tito je održao sastanak s Edvardom Kardeljem, Aleksandrom Rankovićem, Mošom Pijadom, Ivom Lolom Ribarom, Svetozarom Vukmanovićem, Radoljubom Čolakovićem i Slavišom Vajnerom Čičom, na kojem je proučena situacija u istočnoj Bosni i konkretiziran plan za daljnje djelovanje. Tu je donesena i Odluka o osnivanje štabova za neoslobođene krajeve. Odatle je atomski fizičar Pavle Savić uspostavio prvu radio vezu sa Moskvom, a Tito je tu imao i prvi susret sa prvim obavještajcem Kominterne za Balkan, Josipom Kopinićem. U znak sjećanja na taj historijski datum u Rogatici su godinama održavani Rogatički dani kulture. Zgrada je zaštičeni spomenik NOR-a, K. O. Rogatica grad, k. č. broj: 512, upisana u posjedovni list broj: 630.

U pismenoj izjavi datoj 20. novembra 1968. Upravi veza Generalštaba JNA, Pavle Savić je o pokušaju uspostavljanja radio-veze sa Kominternom iz Rogatice, potkraj decembra 1941. napisao: » Taman je počeo prijem telegrama, ili je bio završen, ,pa je suprotna stanica potvrđivala prijem, a ja se, onako umoran, naslonim na bateriju, .izbijem šteker iz baterije i napravim kratak spoj usled čega pregori lampa u radio-stanici te tako onesposobim stanicu. Videći šta sam napravio, u situaciji kada nije bilo druge stanice, nisam znao šta da radim, mahinalno potegnem revolver da se ubijem, .a Lola Ribar koji mi je stajao iza leđa zgrabi me za ruku, izvede napolje i umiri me..Posle izvesnog vremena zamenili smo pregorenu lampu; mislim da je ona došla iz Zagreba.«

Bežanija Koče Popovića

Titova poslednja ispovijest  

Vjenceslav Cenčić

Evo još jednog historijskog primjera, a vezan je za Koču Popovića, proslavljenog komandanta Prve proleterske brigade. On se sa radničkim bataljonom borio na Kadinjači.

Vidjevši, kao vojnik, da je otpor protiv nadmoćnog njemačkog napada nemoguć, napustio je s još jednim drugom, ne mogu se sada sjetiti njegova imena, Kadinjaču i sam krenuo prema Rogatici, gdje je bio Vrhovni štab.

Prije toga, na formiranju I proleterske, ja sam Koču odredio za njezina komandanta. On to nije znao.

Na putu za Rogaticu susreo se sa Lolom i Kopiničem, koje sam kao članove Politbiroa CKJ za neoslobođene krajeve pozvao i oni su se vraćali za Zagreb. Koča se dvoumio da li da ide u Rogaticu ili da se priključi nekoj partizanskoj jedinici tog kraja.

Kad mu je i Lola, a posebno Valdes (Josip Kopinič), rekao da je postavljen za komandanta tek osnovane partizanske brigade, odlučio je doći u Rogaticu, gdje je preuzeo komandu brigade. On se bojao, zbog napuštanja Kadinjače, da će biti streljan, a vidite da se stvar odigrala drukčije.