Masakri u Seljanima

Masakri u Seljanima su dva masakra koje je počinila srpska četnička  vojska nad Bošnjacima  sela Seljani nekoliko kilometara udaljenog od Rogatice  u Drugom svjetskom ratu 1943.godine i u agresiji na BiH, 1992.godine.

Prvi masakr se dogodio u Drugom svjetskom ratu, 1943. godine kada su četnici pobili 83 Bošnjaka u Dizdarevim njivama poviše sela. Tada je u pokolju pobijena cijela familija Dizdarevići izuzev jedne djevojčice koja je uspjela pobjeći, a kasnije svjedočiti o zločinu. Tijela ubijenih su bačena u krečanu.

Drugi masakr se dogodio 3 juna1992. godine na istoj lokaciji, kao dio kampanje etničkog čišćenja teritorija u BiH pod srpskom kontrolom od nesrpskog življa tokom rata u BiH.

Tom prilikom je pobijeno 18 Bošnjaka, među kojima su bile žene i stari. Žrtve tog masakra su: Alija Zimić, Salih Zimić, Šaćir Zimić, Nurija Zimić, Hasan Ramović, Huso Ramović, Sulejman Ramović, Ago Ramić, Hasiba Jašarević, Omer Halilović, Ćamila Mednolučanin, Ramiza Mednolučanin, Emina Ćurevac, Sunija Ćurevac, Sejdalija Ćurevac, Uzeir Ćurevac, Hamza Heljić i Amir Begić. 30.septembra 2004. godine iz masovne grobnice u Dizdarevim njivama je ekshumirano 15 tijela, a 3 se još vode kao nestala. 21.oktobra 2006. u Seljanima je klanjana dženaza za 15 identifikovanih žrtava pokolja u Seljanima na kojoj je bilo prisutno više od hiljadu ljudi.